دکتر نسرین فقیه
عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا (س)
چکیده: بررسی آثار و اشعار ابوالحسن حافظیان از آن جهت که نوع خاصی از بلوغ و تکامل را کسب کرده اند حائز اهمیت بسیار است. برای مطالعه و تدقیق در اندیشه علامه حافظیان می توان از روش زبان شناسی شناختی در آراء کرافت و کروز استفاده کرد و بعد از مقوله بندی و تعیین پیش الگوها، به فضاهای ذهنی، استعاره ها و مجازها، طرحواره های تصویری و معانی دایره المعارفی موجود در سخنان وی پرداخت. با این روش مفاهیم موجود در اشعار حافظیان به پنج مقوله احوال شهودی، کشف نظام هستی، خدمت به بزرگان، هدایتگری و بیان خاطره تقسیم شد و دو نوع پیش الگوی پیشوای دینی و شاعر و عارف صوفی در اشعار تعیین گردید. وی در اشعاری که از احوال شهودی و کشف نظام هستی سخن می گوید زبانی استعاری بر می گزیند و به زبان شعرا و عرفا متوسل می شود در حالیکه زمان هدایتگری و بیان خاطره و خدمت بزرگان بیشتر از تصاویر واقعی و زبان محاوره استفاده می کند.
کلید واژه ها: ابوالحسن حافظیان، زبان شعر، اندیشه، زبان شناسی شناختی
